In de middag ga ik alleen op pad. Tim blijft liever in bed en bad. Hij is moe, wat best met de hoogte van de stad en het gebrek aan zuurstof kan liggen. Bovendien kan het gevoel van jetlag hier een rol zijn gaan spelen.
Op aanraden van de gids ga ik op zoek naar de Lhasa-rivier en besluit later richting een van de hoogtepunten van Tibet te gaan. Potala Palace, het voormalig onderkomen van de Dalai Lama.
De wandeling langs de Lhasa-rivier is als een moment van pure rust te midden van de drukte van de stad. Terwijl ik langs het heldere water loop, biedt het uitzicht op de bergen een magische achtergrond. De rivier kronkelt rustig door de hectische stad langs een weg met veel verkeer. Ik ben benieuwd wie haar schoonheid nog echt opmerkt.
De zon schijnt. Het is warm. De lucht is fris. Het water in de rivier staat vrij laag maar het geluid van de stromende rivier brengt een gevoel van kalmte. De oever van de Lhasa-rivier is een is een mooie plek om even stil te staan en de schoonheid van de stad en haar bergen in al haar eenvoud te ervaren.
