Waar Jesse studeerde, wandel ik nu rond. The Hang Seng University of Hong Kong. Ik drink koffie in het studentencafé, bezoek de campus en wandel de universiteit binnen. De roltrap brengt me naar de eerste verdieping. Met de lift ga ik naar zeshoog. Ik maak foto’s van bronzen hoofden op sokkels en fotografeer de collegezaal die net leeggestroomd is.
‘Hoe kon je binnenkomen?’ is Jesse’s reactie nadat ik de foto’s in de familieapp plaats. ‘Toen ik er studeerde, kwam je er als niet-student echt niet binnen.’ Ik glimlach. ‘Ik zie eruit als een student toch,’ app ik terug. ‘Bovendien hebben brutalen de halve wereld. Dat weet je toch?’
Inspirerend
Hoewel mijn zoon alweer twee jaar terug is in Nederland, voel ik zijn aanwezigheid op de Hang Seng University of Hong Kong. Het is alsof ik met hem meeloop door de lange gangen van de universiteit. Ook buiten het gebouw stel ik me voor hoe hij met zijn medestudenten over de campus liep. Ik kijk naar de flatjes aan de zijkant van het hoofdgebouw. In één van die appartementjes sliep, kookte, studeerde en feestte hij. Hoe bijzonder is dat.
Ik bel Jesse maar hij neemt niet op. In Nederland is het drie uur in de ochtend. Logisch. Ik bestel nog een kop koffie, pak mijn laptop en ga aan het werk. Het café is alleen voor studenten en personeel maar met mijn laptop en aantekeningen schrift doe ik daar kennelijk niet voor onder.
Als Jesse me uren later terugbelt, ben ik alweer vertrokken. Jesse blijkt niet in Amsterdam maar in Portugal te zijn waar het vier uur vroeger is. Ik vertel hem waar ik geweest ben en wat ik gezien heb. Hij geniet met me mee. Ik begrijp van Jesse dat de universiteit tijdens Corona streng werd bewaakt. Zonder studentenpas kwam je het universiteitsterrein niet op.
De tijden zijn gelukkig veranderd. Deze bijzondere locatie is nu toegankelijk voor iedereen. Ik ben daar blij mee want om je te ontwikkelen heb je een inspirerende omgeving nodig. De Hang Seng University of Hong Kong is daarvan een mooi voorbeeld.
