Ik wil er even tussenuit en boek een lang weekend Mallorca. Zomaar. Het is niet al te ver weg, ik ben er nog nooit geweest en laten we wel zijn: Palma de Mallorca klinkt heerlijk. In het vliegtuig tref ik voornamelijk oudere dames en heren die het eiland regelmatig bezoeken. Vier, vijf keer per jaar is niet uitzonderlijk. Ik weet niet wat ik hoor.
Direct na aankomst begrijp ik deze mensen wel. Palma de Mallorca heeft iets van een dorp en wereldstad tegelijk. Smalle schilderachtige straatjes verbinden grote exotische ogende pleinen. Er zijn kunstgaleries te over evenals hippe winkels, chique boetieks en lokale toko’s. Een heerlijke stad die zowel iets heeft van Barcelona als van Istanboel. Tegelijkertijd is Palma de Mallorca gewoon Palma de Mallorca. Een eigentijds Spaanse eilandstad.
Ik werk veel op Palma de Mallorca maar ik bezoek ook een aantal dorpjes in het noorden en een aantal badplaatsen in het oosten. Ik neem de trein, de bus en ik wandel urenlang. De kamer in mijn hostel heeft iets van een gevangeniscel. Gelukkig is er in het hostel ook een fraaie ruimte met tafels en stoelen waar ik ongestoord kan schrijven en coördineren. Ook doe ik wat schrijf- en typewerk in een restaurant aan het strand en in een café in de stad. Heerlijke werkplekken met geweldige koffie en fantastisch eten.
Kortom: Op Mallorca is het prima vertoeven. Werkend, reizend, genietend en ontspannend.
