Hindoes geloven dat het water van de Ganges zuivert en daardoor hun zonden wegwast. Als teken van respect en toewijding offeren ze bloemblaadjes en zingen ze gebeden aan haar oevers. Het rivierwater wordt als heilig beschouwd. Om de ziel verlichting te geven, vinden er crematies plaats aan de randen van de Ganges. De as wordt uitgestrooid in de rivier.
Het laatste wat Michelle en ik willen, is de Ganges aanraken. Het water mag dan heilig zijn, de rivier is een van de meest vervuilde wateren van de wereld. Niet alleen schijnen er deels verbrande lijken in te drijven, ook stromen er dagelijks miljoenen liters ongefilterd rioolwater in.
Toch belanden Michelle en ik geheel vrijwillig in die Ganges. We gaan raften en raken betoverd door de schoonheid van de rivier en haar omgeving. Wanneer de gids zegt dat het prima is om hier bij de uitlopers van de Himalaya te zwemmen, kijken we elkaar aan. ‘We gaan spijt krijgen als we het niet doen,’ concluderen we beiden.
We laten ons voorzichtig in het water zakken. Eerst houden we de boot vast, maar als de gids zegt dat we los mogen laten, laten we los. De stroming neemt ons mee. Het voelt heerlijk.
Zowel in de boot tijdens de woeste stroomversnellingen, als buiten de boot in het koude water overvalt me een gevoel van totale ontspanning. De Ganges mag dan vervuild zijn. De Ganges is heilig. De Ganges zuivert. De Ganges doet goed.
Foto: Karin Weinberg
